Wybrzeże to nie bez powodu zostało nazwane Rajskim – to jedyne miejsce w krainie, które wydaje się być tak piękne i oderwane z szarej rzeczywistości. Wzburzone morze, płonący horyzont i kilometry gorącego, miękkiego piasku tworzą niesamowity pejzaż, natomiast wyspa i jej dobrodziejstwa oferują tereny tak różnorodne i ciekawe, że aż ciężko uwierzyć w ich istnienie. Dlatego to trzeba zobaczyć i zasmakować wolności jaką daje wybrzeże, bo nie sposób znaleźć tego nigdzie indziej.

Każdy kto choć raz był w puszczy, mówi że tonął w zieleni i cieszył nią oczy, bo wydawała mu się tak spokojna i bezpieczna, że zapomniał o brutalności tego świata i dal sobie odpocząć choć na chwilę. Rzeczywiście jest to niebywale błogie miejsce, pełne magicznej aury – i to tej dobrej, niezmiennej. Dzikość, która pulsuje wewnątrz lasów, stanowi zaś przyjemny widok, który aż sprawia, że chce się żyć, mimo tak wielu przeciwności.

Kiedyś żyli tu ludzie, ale słuch po nich zaginął, aczkolwiek pozostały ich domy i to duże, surrealistyczne miasto. Jest zaniedbane i zapuszczone – bardzo – ale to nie przeszkadza psom, które o dziwo chętnie wybierają się w te tereny. Stanowią one bowiem coś innego, niezbadanego i tak pociągającego. Jednak nie można zapominać, że wyszło to spod ludzkiej ręki i nadal jest obcym światem, który kryje w sobie mnóstwo niebezpieczeństw.

W Otchłań można wejść, ale wyjście stanowi dużo większy problem. Jest to miejsce przesycone złą magią i aurą niebezpieczeństwa. Każdy krok może okazać się zgubnym i ostatnim, bo na terenie tych pustkowi nic nie jest pewne – co więcej – często traci się zmysły wśród ogromu otwartej przestrzeni i wiecznej samotności. Wysyła się tu najczęściej oszalałe, agresywne lub bardzo chore psy, którym nie da się pomóc i jedynym wyjściem jest separacja. Nie trudno więc tu takie spotkać…